4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
981
Okunma
sarhoştu kadehler
dönünce başım.
sendeledimse de vazgeçemedim,
tiryakisi olduğum bahar kokuna
ve beni benimle bırakan
hasretine.
ağladı gözlerim
kör karanlık zindanlarda
kendini yok edercesine.
kirli elleriyle giderken
ardında kala kaldık
biriken zamanın
havasız rutubetli geçitlerinde.
sustuk
bir an sükunete boğulduk
yoksayılmanın öfkesiyle
çaresizdik giderken
ikinci ölüme...
Cevap Yaz