Bir organ var ağızda; esnek, her şeyi söyler;
Serbest bırakılırsa; dediği, yakar köyler!

Felaketlere sebep; rahmete de vesile;
Daha ona varmadan; söz, kaynakta kesile!

İyi ölçtükten sonra; sevkedilmeli laflar;
Düşünmeden konuşur; dikkatsiz, bazı saflar!

Nereye varır bilmez; konuşur yerli yersiz;
Başına neler açar; hiç bilmeden, habersiz!

Muhabbeti de kurar; düşmanlığa da sebep;
Yerinde sakin durur; nefsten gelmezse talep!

Bazen bir diken gibi; batar, kalbi kanatır;
Bazen şarkılar söyler; anlarsın ki sanattır!

Söyledikleri olur; açar derin yaralar;
Öyle bir söz söyler ki; aşka kapı aralar!

Kalpler arası yola; bazen bir köprü olur;
Bazen kırıp da geçer; güzellikler kaybolur!

Sana yön veren değil; yön veren ol, sen ona;
Kalpten ikramlar sunup; kalma, dostlukta sona!

Vicdanında harmanla; tart sözünü, dikkat et;
Kontrolünden çıkmasın; dil denilen esnek et!

Sevginin barınağı; kalbin kutsal ilindir;
Bir de çok şeyin olan; ağzındaki dilindir!..


Mahmut KILIÇOĞLU