kızıl renkli gül ağacı
çiçeklendin yine baharda
çiğ damlıyor yarin kirpiğinden
hüzünlü gitar seslerini duydun mu
duydun mu suyun şarkısını
telaşlıydı leylak kokulu yarin ayakları
kırlangıç alev parıltılı kanatlarını çoktan götürdü
mevsim gitar ve güz
yemişler ağaçlardan döküldü
hüzün telaşlı güz kuşlarının öyküsü

göğün altında kuşlar uçuruyor kanatlarını
deniz yakamoz ışıltısı
bulut yağmurluğunu ergen kızların dudaklarında bırakmış umut
ay öpüşünün gizlice suya dalıp çıkması
mevsim arpej zamanı
gitarımda solgun güz
penası kayıp aşk
kim söyleyecek ezgimizi
gül şerhi koyduğum dudaklarına

alışılmadık kıyılardasın
maviye çalan koylarda yağmur çağrışımı
dolunayın ışığı vuruyor yanılgılara
hayat göklerin hayatı
kafesini kanatan kuşların şarkısını kim söyleyecek şimdi
şebnem yorgun düştü damlamaktan yolculuk güle
eski masalların havasına bürünmüş yıllar

hüznü ince bir kolye gibi taktın boynuna
siya tül perdesini indirdin gecenin mektuplara
kedilerin yabancı adımlarında yalnızlık
eve geç kalma kediler eşiklerde bekler


hüzünlü gitar sesleriyle geldi sonbahar
çoçukluğumun sokaklarında kimseler yok
kırlangıçlar uçuyor
sırça denizlerden gülümsüyor
muz hevenkleriyle akdeniz
gitar ezgileriyle sonbahar kadınları
menekşelerin boynunu hülyalı öpüyor

kırlangıç kanatlı adamlar
gül ağaçları verin bana
gül boyunlu veballerim var
gül lahitlerinde elinde gül demeti tutan kadınlar
gül yastıklarda belki gülmediler
gül çelenkleriyle süsle sonsuz lahitimi
sırça denizlerden esen bahar yeli
mistik koridorlarda aynalara tutunur durur kızıl şelalerin kadınları

gitmiştn çoktan
gül kokulu anılardan
gül şerhi koyduğum dudaklarında
şimdi yabancı şarkılar
bense yürüdüm gül ağaçları boyunca
yabancı yarim
saf şaraplarla gül kokulu rüyalardan uyandır beni

Ömriye KARATAŞ
24.05.2017