,

ölümü özlüyorum
susuz yağmur gibi cöl günlerimde
sokak lambaları gibi kırılan onurumun sönük gecelerinde
hayattan beklentileri olmayan bir deli gibi


" hep aklımda düşen bensiz anlarım"


ölümü özlüyorum
saate bakmadan kar taneleri düşmeden ,yangınlar cıkmadan
gecenin karanlığı gibi üstüme yalnızlık bir daha düşündürmeden
haklılık payımı istemeden ,kötü sözleri sahiplerine vermeden ,kul hakkımı yedirmeden



ölümü özlüyorum
ne zaman aşka merhaba desem
yüzüm ne zaman gülse
ve yaz ne zaman gelse özlüyorum



ölümü özlüyorum
ruhum hazır kalbim razı göz yaşlarımı dökmeden
kendimi kemdimce bitirmeden
hiç kimse görmeden bos bir yer bulmadan ,yavasca özlüyorum her gece.



ölümü özlüyorum
kırmadan kırılmadan düşmeden düşündürmeden
birden gelsin kimseye söylemeden
izin istemeden yüreğimden düşüpte dizlerim kanamadan bitsin




ölümü özlüyorum
hayattan bıkan biri olarak
önce kimsesiz kalayım
icim icimde ölsün sonra toprak kabul etsin.



ölümü özlüyorum
kalbim cok tutuldu cok tekledi
parca pincik edildi ama devam dedi
bu sefer şiirde ölmek yerine gercekten ara vereyim



YETER.

"ben insan olsaydım yalan söylemezdim"
"bir ölü neden doğru söylesinki"
"ruhu olmayan kalp atarmıki"
"susunca her gün ölmek kolaymı ki"
,,,,