4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
883
Okunma
tozlu taşlı aktopraklı
sokaklarında koştururum
...........Estel’in
el değirmeni
bazalt taşlar arası
dünyanın tam ortasında
zamanı döver ninem
mercimek öğütür
durur saat
durulur göletin suyu
dibe çöker düşler
kabuk bağlar yarası
......yokluğun
yavrukurt formasına imrenişin
resmi düşer usuma bir anda
bir anda silinir
bir set çekilir arzularla araya
fular...arma
......kokart.....bere
dirilir
dizilir gözümün önüne
yok
gözü kör olsun yokluğun
olsa...
Cevap Yaz