yalan mı yalan bu dünya
gerçek olan acılarımız oysa
aramıza giren kaderin yazısına
bağbozumu canım bu hayal yasına


yok mu gözler
nice güzel hayaller kuran gözler
anıyor şimdi eski şarkıları sözler
kanıyor şimdi gözyaşı içerken özler


yok mu gözler
birlikte gece boyu açık olan gözler
gündüzleri bile açılmak istemiyor daha


birbirine ait olanlar artık başka yollarda
hep yanyana olanlar artık acılarda bir arada




neden dağıldı bu ruh binbir parçaya
nereden geldi bu umutsuzluk buraya
bu tükenmez kara bela
savruldu bu kalp içi soru dolu bir fırtınayla


yok mu o gözler
yıldız gibi parlayan semada
kayboldu artık gecenin karanlığında
boğuluyor artık umutsuzluk ortasında


yok mu o puslu gözler
köy evin de pencereden bakan umutla
yad’ım kaldı acı veren düşünceler boğazımda


birbirine ait olanlar artık başka yollarda
hep yanyana olanlar artık sadece acılarda bir arada