Dünyada çaresiz milyonlar varken
Gülüp eğlenmekten utanıyorum
Küçücük çocuklar can çekişirken
Mutluyum demekten utanıyorum

Kiminin bağrına kurşun sıkılmış
Kimine sürgünde çelme takılmış
Şehirler yıkılmış, köyler yok olmuş
Susup izlemekten utanıyorum

Katil sürüleri bulmuş dengini
Hepsinin pis ruhu nefret zengini
Dünyanın kararan zindan rengini
Tozpembe görmekten utanıyorum

Huzur vurulurken Bağdat’ta, Şam’da
Ocaklar sönerken yazım, kışımda
Kıyamet koparken yanıbaşımda
Hayatı sevmekten utanıyorum

Her gün başka acı yürek dağlarken
Analar, bacılar kara bağlarken
Aç, susuz, perişan gözler ağlarken
Yediğim ekmekten utanıyorum

Hal hatır sormadan mağdur olana
Bir umut vermeden zorda kalana
Bağlanıp yaşarken yalan dolana
Sessizce ölmekten utanıyorum



* NOT: Yeni çıkan TÜKENDİ adlı sözlerini yazdığım türküyü bu şiirin altındaki videodan dinleyebilir, sevdikleriniz, dostlarınız ve arkadaşlarınız ile paylaşabilirsiniz. Herkese armağan olsun.