bivefa bir yürek büyüsü gibi
insanlık iblisi bir hıyanet içinde
gönlün ders alsın mey’in gölgesinde
us girsin ritmine olmasın üfürük
çakallar sürüsü ürürse ürüsün dursun ininde

farklı renkte olabilir rây
dön yönünü hakikate daha duyulmadan na’y
nefsini temizle
gök huzurunda kıymıklarını sal da gitsin
vicdanının eli kolu açılsın
olgular burulup içinin de içine sinsin

baştan muhkem basmayanı neden ki saysın yaratan
günah doğururken elin yüzün ve o yosma gözlerin
cevr-ü cefâ kime yar olmuş ki
hikmet ehli bir emektir insanı uçuran
ahde vefâ her yüreğe elzemken
insan eli iki yüzlüdür yüreğin istemini taşırken

sev
kurgularımın cılkı çıkmadan
ruhumsu dürtülerim de kırılmadan
Kısas bir heyecandır ki beklenen
vicdanı yok ki tamahın
söküşte at da sakın ola ki iz bırakma alenen
kara ak’ın kirletilmiş bir halidir
yezit gibi yunulmaz
firavun gibi akıllanmaz
gönlü çekişte sürütür nefsinin yularıyla

durumunun fırkası yanlış mı yanlış yolda
sabiler düşerken
boğuyor beni ruhumda ki isyan yüklü elem
Çıfıtlar türüyor her bir kolda
Yer ve gök inlemekte kasti zulümden

dertli Müslüman’a şifa aranırken
hep dönüşmüş tüm has yürekler çıkara
iblisin parmağına dokunmadan at gitsin
içinde ki fitne fücuru
esası bozmadan yontarak gönlü

dön yönünü
savruk paçalarını toplayarak
muhkem yanaş geçmişine
ihanet yağmurlarını kurutarak

mevziime bir huşu sirayet ediyor ruhum
secde vakti benlikten kurtularak
kazanmadan sakın binme dalına Şühedanın

Rahman şans tanır kurtuluşa hedefli koşarsa imanın…




(13.05.2017) AZAP…