başlangıçta sesteş sözcükler vardı
arvo dinleyip çağa ıslıklardan ağıt tutuyordu
içimdeki eskimiş kuzey
anlamlar muhtelifti

aşk üstüne kurulu metafiziği yüreğime bastım
ıslak izmaritlerde biriken masumiyetin zehrini avuçlayarak
sürdüm yaşamın sarsıntısını
atlaslarda kaldı koca bir yeni dünya
silik günün karını usuma takılan sorular detaylandırdı

bilmek yetmez bebeğin kızarık teni
ile cesedin otopsisini aynı vakte sığdıran gizemi
koca bir duygu bütünlüğüdür ölüm
tüm parçalanmışlıklardan sonra tozuyarak gelen
sen
çekip giderken usulca kentlerin ışıklı tümlüğüne bakıp
bir tepeden
bir meteor kayabilir keserek zamanı
zamandan

uzayan viyolonsel sesi
duvara çarpan teneke
ve suskunluk
ve anlama dönüşmesi sesin

başlangıçta tekildi nefes
şimdi hepsi aynı anlama dönük

git bulduğun ilk bulanık su ile yüzünü yu
verdiğin cevaplara bulacaksın
uygun soruyu