0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1140
Okunma
ufuk çizgisine yakın bir yerde yitirdi
önceden ağladığı şeyleri
iyilik çamurlarında yıkarken koskoca bir çarlığı temellerinden
ören kentlerde basit bir kaç cümle kalmıştı masumiyet lehine
sevişirken o da değişiyordu tüm çıplaklıklar kadar
ufkun içinde hayatın kirli döngüsü kırıyor dümeni
bir jilete gözbebeklerinle bakmanın ürpertisi sarıyor uzağı
uzağa gidildikçe zamanın şimdiliğinden
kendince aşklar büyüyor geçmiş zamanın mateminde
lakin ayrıntılar kirlidir bir o kadar
biliniyor ya gizlice
herkesce
bağdaş kurup oturmuş galaksinin en fukara yerine
soylu acılar, kuşanmışlıklar
soyunup üşümelere mahzunluk yükleyen yalvarmalar
geride kalmış gibi biraz
insanlığın eskiyen evinde
ufkun ötesinde bir yerlerde
isimsiz
5.0
100% (5)