alıştık artık bir köşede
peynir ekmek yemeye,
mevzu;
et kavurma,kebap olsaydı
basardık istanbulda bir kasap tezgahını
mesele,
kendiliğinden hal olurdu.

mevzu o kadar derin ki..
bayrağı sol yakasına takanlar;
sana geldiler.
anıtkabir bahçesinde, nefes nefese
bayrak açtılıar...

ülkede hergelelik yapanlar;
dağa çıktılar.
karakol bastılar.
habur a, indiler.
hergele başından gelecek haberle,
istanbul kazlı çeşmede,
zılgıtlar atıp,halaylar çektiler..

anaların göz yaşları dinmeden
babalarda ağlamaya başladı.
kurtalan treni dolup, taşıyor
haydarpaşa garı yandı.
silivri boyandı.
uludere kaymakamı tartaklandı.
peygamber ocağı sallandı.

vatan,bayrak diyenler
devletin sıcak kollarında uyuyup,kaldılar.
sokak ortasında türkücüler vuruldu
it sürüsü metropollere sürüldü.
bombalar patladı.
şehitler tabutlara sığmaz oldu.
meclis çatısı damladı.
kürsü kırıldı.
beşevler de,
ulu çınarı sızladı..

yeşili çok sevenler;
şehit cenazelerinde ön safta durdular
okyanusa kulak astılar
imralıya yoldaş oldular.
muhsin başkan. kurda kuşa yem ettiler.
hastahane odalarında,
paşalar ölsün diye,
nöbet tuttular..

atam,
senin kurduğun partiye gönül verenler
marjinal yollarda,spor yapıp,
çekirdek çıtlattılar.
koltuğa sarılıp,
kadeh kırdılar
kılıç kalkan kuşanıp,
ok,attılar..

anayasa çalışmaları sürerken
doksan yıllık yasalar askıya alındı...

dedimya ata’m
mevzu çok derin,
ne olacak bu vicdansızların hali
çobanın ekmeğini yediler
bağcı dövdüler.
hergele sırtını sıvazladılar.
eti unuttuk,
zeytin acımtrak,
peynir ekşimiş,
burnumuzda pis kokular
dolanır durur..

Nihat Kuruyer