Yıldırımlar çakar, gökte-yerde,
Gören görür, duyan duyar,
Kavuşma özlemim dinmez,
Gönül durmaz takvim sayar…


Kala kaldım ışıksızca,
Bir ışığa pervane iken,
Yüksekleri ben yol ettim,
Kendim düzde var iken..


Yıllarca zulmüne dayandım,
Gözde kaldı, dokunamadım,
Ömrüm, parıltılı, ışık gördü,
Aradım böylesini bulamadım…


Küçük sevinçlerimin yerini,
Büyük tasalarım aldı,
Hemen hemen hiçbir şeyken,
O gönlümü saraysandı…


Yazın kar altındayım,
Kışın buz kümesi içim,
Cana gelir, taşa gelmez,
Böyle karışık seçim…


Yürek gürler adımlarım,
Yol oldu, aşkının yolu,
Güzellik var gözlerinde,
Kul oldu, tanrı kulu…


Ağa kızımı, paşa kızımı
Aslını, köyü bilir, ili bilir,
Bana sade kalbi lazım,
Kimlerdendir kim bilir…


Hiçbir şeyden habersiz,
Gamzeleri saldı üstüme,
Kendi halinde garipken,
Bende başladı sevme…


Silkelendim dökülmediler,
Bitmeyen gam-efkar ne?
Bir sürü taşıyorum ben,
Şimdi bunların kastı ne?..


Başıma üryan gamzeler,
Yanağından al renk almış,
Gözler gözlerimle nağmede,
Tüketmediği, bir ben kalmış…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.