“İnsanlar pek çok şeyi öğrenmişler;
Kuşlar gibi uçmayı, balıklar gibi yüzmeyi,
Fakat çok basit bir şeyi öğrenememişler:
Kardeş gibi yaşamayı…” Martin Luther king

Aynı yer doğumluyduk
Birlikte aldık aynı havayı
Birlikte soluk soluk
Birlikte tattık acıyı da çileyi de
Aynı güneşte ısındık
Aynı ay ışığında oynaştık
Kardeşim seninle.
Bayram geldi kucaklaştık
Ölü başında ağlaştık birlikte
Birlikte üzümünü yedik aynı bağın
Tarlasında birlikte hasat yaptık
Çilekeş Anadolu`nun.
Sıladan ayrıldığımız oldu birlikte
Hıçkırıklar düğüm oldu boğazımızda
Gün oldu yine buluştuk sılada
Düşmanlar dost oldu yanımızda.
Aynı iklimin yağmuru ıslattı bizi
Gün oldu doğanın esintisiyle kuruduk
Aynı yazın sıcağı kavurdu benzimizi
Kış geldi aynı tezekle ısındık.
Derdi de sevinci de
İçtik aynı tastan
Birlikte eğlendik şenliklerde
Aynı mendille kurulandık yastan.
Okul sıralarından birlikte uçtuk yurda
Yaşamın güçlüklerini aştık birlikte.
Birlikteliğimizde birer birer sarıldık
Sevgi, saygı ve hoşgörüye.
Adaleti elden bırakmadık birlikte
Birlikte koştuk amaca
Hep bir ağızdan haykırdık:
‘İleriii... Hep ileriye! `.
Ancak birlik olunca yaşanır
En mutlu günler bile
Birlikte çözülür sorunlar
Birlikte kalkınır tüm ülke
Sevgi de saygı da birlikte…

Sevgi, dostluğa gel etti
Olumsuzluklara karşın
Yüreklerde sele serpe
Hoşgörü, sevgiyi üretti
Kardeşlik meyvesi yakın
Dünden bugüne sağduyu
Öteledi kini, uzlaştı barışla.

Acı da kin de var hayatımızda
Ama barış, ama barış bambaşka…