aynı göğün altında!
zaman bakraçları’na un katıyor kadınlar
gölge düşmüşken çukur’ovaya
çakır alinin sesi geliyor dutluk’tan
keçeli kız çoktan sağmış çebişleri
ağzında yumurta sarısı kalmış küçük hasan’ın
emeğin tereyağı bu,damakta kalan mısır
kaç?koçanında çöktü dizi koca yusuf’un
kaç?kadın ziyan yol başlarında
sırtında tezek küfesi
sırtında dünya...


unutulmaz;
terli sakalların rüzgara kattığı yel kokusu
kaç gündür sabun görmedi yatık elifin çocukları
tarlada ayrık temizlemekten ayrık olmuş çırpı bacağı


gölgesinde siesta yapan rasim ağa
itin dölü
camış/
sana da kalmaz bu dünya
kanını emdiğin sülüklere de
hiç acın oldu mu?senin
ellerini çeper yırttı mı hiç?
löpürdet yumurtaları
ballara belensin koca başın
içinde östaki saysın
beyninin damarları

damar dedim de ula
beyni olmayanın damarı mı olur
hırbo/


ve şenlikte
donu yırtık emine utana sıkıla
böğün meğer bir mayısmış
biz mayısı tezek biliriz
yakarız sobada cayır cayır
demek bu mayıs bizi biz yapan
yaralarımızı sıvamış
biz bilmeden
biz görmeden


hadi tarlaya kızlar,karılar adamlar
mayısı sökükleyelim kirli mintanlara
yırtık esvaplar’a

haydin...