Durup durup özlemelerim çırpınır durur ruhumda bir
tesellisi olmayan bu öksüz sevdanın sahibesi zamanın
her saatine yenik düşer gözlerim yokluğunda uykusuzlukla
dövüşürken gözlerim elimden düşer sigaram bölünürdü uykuya

dalmalarım ahh ulann ahh şu zifiri geceden bir kurtulabilsem
bulabilsem beni sana getirecek bir ışık sarılır mıyım şu karanlık
gecelerime yazar mıyım böyle hüznün şiirlerini soyar mıyım
kelimelerin elbiselerini gecenin bu saatinde yoksa kim birlikte

olur gecenin bu saatinde şiirlerle kendimi deliliğe vursam işe yarar mı..?
Kavuşur mu iki kent arası ellerimiz bütün hayatımı toplasan iki
kekemelik etmez dilim seninle çözüldü iki şehir arası yolculuktu
yokluğun bütün hayatımı toplasan bir çıkmaz sokak sen ülkem

oldun dürüst olmak gerekirse hayatımı yazsan roman olmaz sen
geldikten sonra yazmaya başladım iki okyanus arası yolculukta
biter bu hikaye biraz sonsuzluk kokuyorsun adamm ondan mıdır bu
denizin küf kokusu birazda tutku kokuyorsun adam ondan mıdır siyah

giyinişi gecenin ahh ulann ahh şu zifiri geceden bir kurtulabilsem
bulabilsem beni sana getirecek bir ışık kaybolur muyum böyle satır
aralarında bölüşür müyüm yalnızlığımı gecelere hiçbir yere gider miyim
kendimden başka gidecek kimim var gecenin bu saatinde birikir miydi
bunca şiir özlemin olmasaydı be adam...