3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1907
Okunma
Nefret rüzgarlarının
Savurduğu yerlerde
Pişmanlık ateşi
Kucak açtı gönlüme.
Coğrafyamda patlayınca
Vicdansızlık,
Rahmet bulutları göründü
Gözlerden ve göklerden.
Sevgiden kaçan kalplerin
Boynu bükülmüşken,
Kutlu bir sevdaya
Adanıyordu yürekler.
Eller uzanıyordu,
Uzanamıyordu eller.
Ve ellerin sahibine
Teslim oluyordu diller.
Feryatlar doğuyordu her sabah
Tan yerinden,
Izdırap batıyordu her akşam
Dağların ardından.
Yine kalbim yaralı,
Yine bayrağımda hüsran!...
Ümitsizlik girdabında
Boğulurken idrakim,
Dualarımın davetiyle
Aydınlanıyordu sabahlar...
Cevap Yaz