Karanlık gecelere benzer benim kaderim
Yıldızlar şavkı vermez, bulutlara saklanıp
Bir gün değişir diye, bekler ya sabır derim
Geri kalan ömrümde, noktaya odaklanıp



Kuru ağaca benzer, yapraksızken bedenim
Can suyunu almazken, olamaz ki nedenim
Köklerim söküldükçe, vebal görmez edenim
Ne çok hayali vardı, dallarla budaklanıp



Buz kesen dağa benzer, solumdaki yüreğim
Soğuk rüzgar estikçe, söyle nasıl küreyim ?
İzin vermez bir türlü, sefasını süreyim
Hayalleri süsleyen, düşlerle dudaklanıp



Derin çukura benzer, dipsizleşirken kuyum
Yolunu çelip gelmez, zerre bir yudum suyum
İşe yaramaz artık, algılamazken duyum
Kaybolup gidiyorum, çamurla bataklanıp



Uçsuz denize benzer, pusulasızken yönüm
Silip süpürür dalga, köpükleriyle dünüm
Oysa hep keder yüklü, kahrolası her günüm
Boyna ayağa kalkar, sitemle ataklanıp




Nesrin Önem
21 04 2017
Tekirdağ