Tüm gönül dostlarının hatırına, aşk ve sevdâ şiirlerinin en büyük ustası nurlar içinde yatası üstâd Karacoğlan merhuma atfen...
.....................................................

Güzellerin cilvesine dadanır
Kuşatmayı kolay sanar bu gönül
Mehtap gibi gülen yüze aldanır
Işıtmayı kalay sanar bu gönül

Bakar çekik kaşa dalar nazlara
Sürer kervanını dağa düzlere
Kapılır uzaktan mağrur gözlere
Bir çırpıda şevkle kanar bu gönül

Birden uzaklaşır çıkar bedenden
İbret bulmaz bu uğurda ölenden
El üstünde taşı istemez senden
İlla aşk atına biner bu gönül

Faydası yok uyarının ikâzın
Bir kez olsun almaz akıldan izin
Kışın güzün hele baharda yazın
Hevesi sevdâya banar bu gönül

Gerek kral paşa gerek uşak ol
Gerek kadın erkek beher kuşak ol
İster yetmişinde ister başak ol
Sevgi duldasına siner bu gönül

Bu tılsım var her insanın kanında
Kendisini görür can cânanında
Gece-gündüz demez yâr etrafında
Bir pervâne gibi döner bu gönül

Gözü karnı doymaz güzele haza
Kederli vurdurur hep dertli saza
Bilerek ateşe düşerek köze
İçin-için zevkle yanar bu gönül

Dalgalansa bile bir ömür sancak
Bir bak ki tümü de kalmıştır buncak
Son bulmaz bilinir bu gidiş ancak
Eceli tanırsa söner bu gönül

(Kederli Ozan/Almanya, 19.04.2017)