Gri bulutlar dökülünce gökten toprağa
Günahlar örtülürdü beyaz patiska niyetine sislerle
Sırlar mahreminde gizlenirdi
Karanlığın sinesinde cenabet bedenler


Keşkeler!
Yaşanmamışlığın girdabında acı verirdi
Tokuşturulan kadeh dolusu meylerde


Nasılda can çekişirdi bağlamanın göğsünde
Eriyip
Yüreğe değen tiz perdede ki türküler
Efkar basınca ruhun en ücra mecralarına


Almak kolay mı?
Günahına girilen bir sevdanın ahını
Gündelik heveslerin hazzında


Öyle üç beş satırlık şiirlerde anlatılabilir miydi?
Bir okyanusun bağrında ki sızılar
Okunabilir mi?
Dibi görünmeyen kör kuyuya atılan anılar


Yeni bir sayfa mı acaba?
Meçhule açılan yelkenin rüzgâra esir rotası
Belki de; alna yazılan kısmetinin yaftası


Bazen tersine akar zaman
Sonra ateşi yakar sular
Ve şehvetin kucağında can verir bedenler…



Ahmet MORAN