Yarım...
Yaşanıyor
Geriye kalan ne varsa
Dinmeyen arzular
çıkıyordu birden karşıma
Bir adım atsam ve
bir umutla yakınlaşsam
sen yoksan yanımda
Umutlar çözülür gözyaşlarımla
Ne zaman dışarı çıktımsa
sen yoktun suskun sokaklarda
Hani birlikte ve onun gölgesinde
şiir okuduğumuz çınar ağacı var ya
Ne kadar mahzundu,
yapraklar sararmaya yüz tutmuştu,
hüzün en olmaz zamanda kalbini vurunca

Ben...
Senin dilinden
Yalanları hiç alamadım
Ne kadar sabrettimse sen
Onu bir şey sandın bırakmadın
Her yanlışında,
sıkıştığında ona sığındın
Bir gün olsun
yalanlarını yüzüne vurmadım
Azimle zihninden, kalbinden
arınması için umutlandım
Her geçen gün
sinemde azalan sevgini,
muhabbetini hiç anlamadın
Ne kadar
güvendiysem acımadan,
arkana dahi bakmadan
ellerimde bıraktın
Bak şimdi yapayalnızsın,
gözlerinden akan
yaşlara mı inanmalıydım,
fakat iş işten geçmişti
sen bunu artık anlamalıydın

Ben...
Hiç ihaneti
Koynuma almadım
Ona bir gün olsun tutunmadım
Hangi heva ve fırsat olursa olsun
Asla dönüp bakmadım
Sana inandım, samimiyetine kandım
Ama sen beni en zayıf anımda bıraktın

Mustafa Cilasun