5/4/2017

İki Penceremiz var; bir’i görür Rahman’ı
Bir’i de boş taraftan; gösterir şeytanlığı.
İrade verdi bize; bulun doğruyu diye,
Bir de nefis yükledi; Şeytandan bir hediye.

Gerçi dünya hayatı; nefisle sürdürülür,
Rahman’a yönelirsen; nefisler södürülür.
O zaman gösterilir; Doğrunun ışıkları,
Rahmanla bakışmanın; anlatılır şıkları.

Elimizdedir ama; bilmeyiz kullanmayı,
Öğrenmiyoruz çünkü; O’ Allah’ı anmayı.
Yolcu; yerleşmek için; kamarayla uğraşır,
Hiç inmeyecek gibi; boyuna eşya taşır.

Akıl kabul eder de; şeytan nefsi bırakmaz,
Zaten nefis de çeker; İmân kendisi akmaz.
İlim mürşit olmalı; insan kendi bulmalı,
Peygamber de onu der; <ilim müminin malı>

Ancak çalış da kazan. Allah da onu ister,
Gerçek kazanç değildir; alnından akmazsa ter.
Hem maddî, hem manevî; değerlendirin evi;
Çalışarak yeneriz; şeytan denen o dev’i.

Hacı İlhan Çağlı da; yıllardır o çabada,
Atatürk ilham etti; insanlığı ona da,
Nutku’nda der, alim’i; ismini söylemeden.
Allah’ı öğreterek; O nu; Müslüman eden.

H.İ.Ç.(Hacı İlhan Çağlı)