6/4/2017

Yalnız madde değiliz biz, Madde kılıf veya koza,
İnsanlık ağacındayız; bir yaprağız veya meyva.
Katkımız ne insanlığa? nasıl bir ruh katmalıyız?
Yanlız madde imiş gibi; giriyoruz bin bir poza.

Ne bir tebessüm var artık; ne tatlı bir sevgi sözü,
Teneke gürültüsü bu. Nerde insanlığın öz’ü.
Hani islâm ruh’u nerde? Nedir bu gözdeki perde,
Sükunet huzur kalmadı; düşürdüler bizi derde.

Medeniyet dedik daldık; ilmi bulduk; biz yan yattık,
Sevgiler hep madde oldu; Ruh’u bir kenara attık,
Oysa sevgi ister ruhlar; yükseliyor şimdi yuh’lar,
Feysbuk dedik,FES B.K oldu. kafa doldu ah’lar, oh’lar.

Hani kavga yapmazdık biz; müslümanız; hep kardeşiz,
Baka baka kararır ya; şimdilerde puta eşiz.
Öyle veya böyle değil; medya kavga’nın peşinde,
Ne haz var ki bilinmiyor; ölen kardeşlik leşinde.

Hacı İlhan Çağlı düşün; geçeri yok artık düş’ün,
Hayali bile kalmadı; sevgi dolu bir gülüşün.
Uçun kuşlar gibi uçun, koşuşun bakalım koşuşun.
Ruhlar yorgun ve perişan; daha başında yokuşun.

H.İ.Ç.(Hacı İlhan Çağlı)