Senin şu vefalı kara bahtını
Kimse anlayamaz yetim yüreğim
Kırıp’da geçtiler gönül tahtını
Her dertte sen oldun yetim yüreğim

Kara bulut çökmüş her gün başına
kiprikler gölgedir kara kaşına
Daha değmemiştin yirmi yaşına
Saçlarını yoldun,yetim yüreğim..

Gençliğin yok oldu hazanmı geldi
Vefalı yüreğin kör kurşun deldi
Her gün ağlıyorsun gözlerin seldi
Yaprak gibi soldun,yetim yüreğim..

Geride bıraktın kocaman yıllar
Kırıldı dalların kalkmıyor kollar
Sonu görünmüyor uzundur yollar
Sevgisiz kaldın sen,yetim yüreğim..

Bazen dolu bazen yağmur yağardı
Sabah şafak söker güneş doğardı
Yaş kemâle erdi saçın ağardı
Hayallere daldın,yetim yüreğim..

Vahap"bu ömrümüz nasılda geçti
Bin derdin var idi bir daha açtı
Çırptı kanadını kuş olup uçtu
Bir köşede öldün,yetim yüreğim...

Vahap Ünsal..27/03/2017..


Bu nacizane şiirimi seslendirip yorumlayan.çok değerli Dr.şair ve yorumcu funda sağlam hanımefendiye Çok teşekkürler ediyor.selam ve saygılarımı sunuyorum..