SU

Bir bilsen şu suyun verdiği huzur
Ne kadar berrak, hem de saf duru
Deniz, göl, nehirde, her yerde hazır
Bak on da yansıyor, Allah’ın nuru

Buharlaşıp uçar, göğe yükselir
Bereketler saçan, bir bulut olur
Susuz yaşanmazmış, herkes te bilir
Söndüren hep o dur, ateşi, koru

Su hayat demektir, her şey aşikâr
Bazen dolu olur, bazen yağan kar
Yudumla boğazdan, bak nasıl akar
Dokunan her şeyi, bırakmaz kuru

Vahaya döndürür, kuru çölleri
Yağmurla coşturur, akan selleri
Bülbüle ram eder, gonca gülleri
Nakşeder doğaya, kırmızı, moru

Yükseklerden düşer, şelale olur
Park ve bahçeler de, hoş lale olur
Barajlarla durur, bir kale olur
Büyük göller olur, başarır zoru

Her canlı susuzsa, mutlaka kurur
Kuraklık baş olur ve hayat durur
Yaz sıcaklarında, serinlik verir
Yüreğinde bulur, insan huzuru

Gün gelip te güneş, tersten batacak
Ölümü her insan, mutlak tadacak
Tüm bu güzellikle, o an bitecek
İsrafil üflerse, gün gelip sûru

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ