Kadın...
Çalışmak zorundaydı
Kocasından epey zamandır
haber alamadı, bir oğlu vardı
Okula giden ve masrafı olan murattı
Çocuk annesine hiç dayanamazdı
Onun gözlerine bakarak bir şey arardı
Babasını merak ettiği için
çok istemesine rağmen annesi
üzülmesin diye soramadı, susmalıydı
Zaten annesini ne zaman görürse perişandı
Hiç yüzü gülmeyen,
konuşurken sesi titreyen ve gizleyen vicdandı
Çocuk bu yüzden içine kapanık yaşardı
Kimseye içini açmaz, oynamaz, bir kenardan bakardı
Annesi her akşam onun derslerini sorardı
Ne zaman yardım etmeye kalksa oğlu kıyamazdı
Bir gün okul müdürü annesini aradı
Oğlunuz Mücteba çok hasta, doktora gitmesi gerekiyor
Dedi ve hemen gelin alın diyerek telefonu kapattı
Müctebanın annesi hayli uzaktaydı,
Şimdi çalıştığı yerden nasıl izin alacaktı, yeni başlamıştı
Fakat çok endişeye kapılmıştı, her şartta okula varmalıydı
Biraz geçte olsa nihayet okula gelmeyi başarmıştı
Okulda kalabalık vardı, önce anlayamadı, etrafa bakındı
Sonra alelacele müdürün odasının kapısına vardı
Kapı açıktı fakat okul müdürü odasında yoktu, bakındı
Koridorda bir öğretmenle karşılaştı, aferdersiniz
acaba müdür bey nerededir, beni çağırmıştı diyerek anlattı
Öğretmen hanım yoksa siz Müctebanın annesi misiniz diyerek baktı
Evet, ben onun annesiyim deyince öğretmen hanım
Lütfen telaşa kapılmayın çocuğunuz çok fenalaştı, bu bakımdan
112 acil servisine ambülans için haber verildi dedi ve anneye sarıldı
Müctebanın annesi hemen koşar adımlarla okuldan ayrıldı
Ve hastaneye gitmek için yollara bakındı, o an için bir imdat aradı
Otobüs durağı biraz uzaktı, taksi tutacak parası kalmamıştı
yayan veya koşarak gitse hastane çok uzaktı, kısıtlı izin almıştı

Mustafa Cilasun