Bak...yine akşam oldu
Gün verdi geceye elini,
Gece çekti kendine...nede kuvvetli
Nede kasvetli.
Seviştiler uzun uzun...
Gün güneşi unuttu
Gecenin umrundamıydı karanlıklar
Sarıldı tüm heybetiyle
Karanlığa karıştı aydınlıklar...

Derken, bir aşk doğdu karanlığın içinden
Gece yanlızlığı unuttu
Ay terk etti geceyi
Yıldızlar birer birer silinip gitti
Gecenin yüreğinden...
Bir ben vardım geceye yaren
Birde bende sen vardın...
Biz hiç sevişemedik
Sevişen geceyi seyrettik...

Ve uyandık...

Ey tanrım..!
Ne acelesi var bu zamanın.
Hiç hesapta yok gibi
Yürekteki sızıların
Uykularım güne kaydı
Gündeki ben gecelere....
Çarkı yanlış döndü hayatımın
Ezilip durdum iki dişli arasında
Pes etmedim hiç
Bırakmadım yaşamın ucunu
Hiç olmadım tam ortasında
Boğuştum durdum kıyılarında...
Şükrediyorum yinede
Acısıyla...
Tatlısıyla....
Koşuyoruz ya dörtnala.
Bu günde bitti sensiz
Umutlarım yarınlara...

Selma Akkaya