güldeste iklimlerdeyiz
çakırkeyf çiçeklerin son bakışında
kamelyanın solgun oluşu
koro halinde söylenen
yalnızlık şarkılarından

uçurumun kenarında
sessiz soluksuz bekleme
gizli kıyılarda aç yüreğini
çığlık ekpreslerine
değiştirmek için yaşamı
ilk tohumu serp kıraç topraklara
küçük asya kuş cıvıltılarıyla dolsun

yeşim taşlı yüzüğün baharlar kuşanmış
bir kusurcuğu var yalnız
sularda oynaşan akşam ışınlarının
menekşe rengi gözlerini çağırmayı unutmuş
yaralı kuğuların dansına

badem çiçekleri baharı gelişini haber veriyor
tatlı saatlerde uçup gidiyor kelebekler
kozalarda yitirdim seni
bir taşın serinliğine dayanıyorum
gemilerin verdiği viya viya umutlara
yaşlı bir limana çekildiğini haber veriyor yoksul balıkçı

kırlangıç sürüleri çekip gittiler
altı aylık ömrü olan aşklardan
ilk tohum çiçeklendi çıplak kayalarda
kuşların kanatlarında günün son ışıkları
bir peri masalına dönüşüyorsun devingen ırmaklarda
bir yıldız göz kırpıyor gökyüzünden
ağustos böceklerinin sesiyle şen o son yaz
ah akşam yıldızım çolpanım zuhalim
işte andromeda
bir dilek tut
ilk ışığını saçarken güneş kavuşmalar olsun diye

ayçam
ay parçam
gün ağarıyor pire limanında
kırlangıç çığlıklarıyla gömüyorum seni
sitem ve unutuşla
akdenizin
mavi
sularına
kuğuların yaralandığını haber veriyor grek şarkılar
aç koynunu küçük asya
venüs uzak
akdeniz defne çelenkleriyle karşılıyor homerosun çocuklarını
kuş cıvıltılı elvedalar adım benim

Ömriye KARATAŞ
10.04.2017