4
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
813
Okunma
kalabalık şehirde
insan selindesin
vakit dar
zaman
hızlı
gölgen
yer arıyor kendine
bulamıyor
utanıyor insanların üzerine düşmekten
durmak
duraklara mahsus bir bekleyiş sadece
kimi zaman yeşil ışığın güdüsünde
kimi zaman
çekici bir vitrin önünde
uğultulu
çığlığa evriliyor zamanla
beynimde
denklemi kurulmamış sorular
kulaklarımda vapur sesi
kalbim tuz
buza dönüyorum
sana benzeyen birine
tüm kuralların canını cehenneme yollayıp
duruyorum
durmamam gereken yerde
zaman ve mekan
ve sesler
ve gölgeler
ışık oluyor o an
bakıyorum
sen sandığım birine
bakıyorum
bakıyorum.. sen değilmişsin yine.