Her yeni başlangıç,
Eski bir bitişin yükünü taşır.
Gelecek düşler ise
Zor’la zaman’la savaşır...
Geçici barınaklar, yanıltır umutları
Gözlerden gizler durur,
O kara bulutları..

Ya sonra? ..
Bekâretini korumuş yürekteki,
O en hassas noktaların,
Gözleri kamaşacak ışıltıdan,
Aydınlanacak öyle mi?
Her yanı kaplamış ütüsüz duygular,
Ve de her köşede buruşuk sevdalar,
Dikilirken
Kim kiminle yarışacak?
Ölçü kaçmış zaten,
Kim neye göre kazanacak?

Korunmalı sit alanı gibi
Işık almaması gerekli,
Bir ilaç gibi
Son umut, son şifa diye
Saklanabilmeli,
Yüreğin en bâkir köşeleri.
Elbet bir gün Tanrı koyacaktır,
Oraya hak edenleri...

Aynı ucu görünmeyen tünel gibi,
Sabrın bir gizemi var,
Yarenlik değil ki sevda.
Yürek ister,risk ister
Ucunu görmek için,
Tünele girmek ister.
Pusu kurmuş acılar,
Hayatta daima var.
Ve de emek vermeden pinekleyen
Hazır lopçular...
Bunlar önemli değil,
Yeter ki karşına,çıksınlar
Sevdasına sahip, ehil,
Cesur insanlar...

Necati Dikmen