FARK EDER İNSAN


Zaman geçerken ne çok hüzün topladığını
Fark eder insan
Ne ağır darbeler atlatmışım
Ne dayanıklı yüreğim varmış der


Hüzün yumağı oluşturduğunu
Savrulup her rüzgarda yeniden kalktığını
Ne çok hüzün sakladığını yüreğinde
Hayata dair


O gülen gözlerinin ardında
Ne gözyaşı sakladığını
Boğazına düğümlenen
Ne çok hıçkırıkları olduğunu


Hazan yaprakları gibi
Savrulup durduğunu fark eder
Oradan oraya
Savurur hayat yalancı bahardan hazana


Ne çok gülücükler ölür yüreğinde
Sevinçlerinin göz yaşına dönüştüğünü far keder
Kendini fark eder mesela
Hüzünlerin nasıl olgunlaştırdığını


Farkındalıklar oluşturduğunu
Yüreğinin başköşesinde
Hüzün sakladığını
Hayatının hüzün yoğurduğunu


Büyüdüğünü fark eder mesela
Zamanında kızdığı çok şeye
Tüm kırgınlıklarına
Artık gülümseyerek baktığını


Büyük acılar yaşadığını,
Ama o acıların
Eskisi gibi canını yakamadığını
Fark eder kendi farkındalığını oluşturur


Demet Akyürek.