Sen gittikten sonra ne yaptim biliyor musun?
Bir paket sigarayı ikiye çıkardım.
Çok sevdiğin bardaktan çay içmedim..
Gözüm eşikten ayrılmadı.
Gecelere bulut olup yağdım.
Sabahlara güneşi batırdım.
Mutfak perdesini aralamadım.
Senin sevdiğin salatayı birdaha yapmadım .
Balkona çıkmadım.
Kaktüsleri sulamadım.
Sokaktan geçenlere hey dedim hey bakar mısınız!


Sen gittikten sonra gecelere kıydım.
Neşat Ertaş’tan, ’yazımı kışa çevirdin’ dinledim.
Şarkılar en yakın sırdaşım oldu..
Kimi zamanda, Cemal Süreya ya,
Nasıl kanattın şiirleri ustam diye seslendim...
Kalbime söz geçiremedim.
Hep yalnızlığıma sarıldım.
Doslarımı aramadım, dertleriyle dertlenmedim..
Önceki günlerde maviye sevda uçurdum.
Dallarıma artık kuşlar konmuyor.


Senden sonra kaç mevsim geçti saymadım.
Kış geçti, yaz geçti,
Gittiğimiz o parka bir daha gitmiyorum..
Cami avlusuna girdim güvercinlerle konuştum.
Telgrafın tellerinde sana şarkılar tuttum.
Şiirlere uzandı ellerim.
Ne kadar dize varsa bahçem, bağım oldu.
Hele şöyle bir dokunsan güller açsa dedim.
Ah dedim ahh!
İzini sürdüm bir avuç düşe,
Dokundum hayallere ellerim boşluğu avuçladı.
Bir kaç damla bulutlara deydi gözlerim.


Sen gittikten sonra, tuhaf bişey oldu,
Vitrindeki çerçeve devrildi.
Resmine dokundum
Elllerim yüzünden gezdi
Cam kırıkları canımı yaktı
Yeşilim renkli gözlerin neler anlatıyordu
Özlem çektiğim gözlerin
Bakışların içimi eritti
Ve sen gittikten sonra
’Sezen’ dinledim
’Ben sende tutuklu kaldım’
Resmine baktım
Birde kanayan ellerime.