İsminin her hecesi bir amansız kor dudaklarımda
Yangınınla büyür ülkemde aşklar
Çırağları tutuşmuş geceleri
Gündüzüme eş ederken gözlerin,
Sevdanın eşiğinde türküler söyler gece bir yıldız
Mehtaba çıkar ansızın
Sır gibi sakladığım tebessümün
Varlığının hakikatiyle bir Aşk mühürlenir
Duyguma sabrı öğreten,
Merhaba deyişinin sıcak nabzında atar
Sesi kalbimin
Ve ben seni çok sevdim,

Kuşlar konar her sabah
Penceremin pervazlarına
Eski radyolardan çalınan
Eski nağmelere karışır kanat sesleri
Seni düşünmenin verdiği heyecanla
Bir başka koklarım hercai çiçekleri,
Rengini gülüşünden alır
Akasyalar, hatmiler
Bir de pencere önü menekşeleri,
Güneş bir başka doğar odamın karanlık yüzüne
Yeni gün en güzel yanıyla gülümser,
Türkülere konu olan turnalar uçar
Can evimin semasında
Gönül toprağımda yeni umutlar
Yeşerir sana dair,
Yazdan kalma bir bahara benzer içim
Ve ben seni çok sevdim

Ateşler sarmıştır şehrin dört bir yanını
Her yangının içinde ben
Ölüme başkaldırırcasına yaktın
Yandım,
Yine de nisan yağmurlarına
Medet umdurmadı gözlerin
İlk defa böylesine yanarken
Gökkuşağı gibi durdular başucumda
Ve gülistana döndü bir anda ateş
Gamzelerin yetişti susamışlığıma
Geriye kalan ne varsa yandı,
Duvarda saat, masanın üstünde mum
Eylül akşamları,
Kapı aralıkları,
Sarı defter yaprakları,
Kitaplar, resimler,
Aşk’a dair şiirlerim,
Ve ben seni çok sevdim,

El bağladım senin için mihraplara
Cami avlusunda güvercinlere yem verdim,
Bildiğim bütün dualar eşliğinde
Yüz sürdüm secdeye
Ve tüm günahları mı bağışlattı sevgin,
Rahmet oldun gönlümün kıblegahında
Senin için döktüğüm gözyaşlarıyla
Yıkandı tüm bedenim,
Günaha uzak aldığım her nefesim
Ve ben seni çok sevdim

İsminin her hecesi bir amansız kor dudaklarımda
Yangınınla büyür ülkemde aşklar
Kuşlar konar her sabah
Penceremin pervazlarına,
Ateşler sarmıştır şehrin dört bir yanını
Her yangının içinde ben,
Ölüme baş kaldırırcasına yaktın
Yandım,
Bir tek;
Gözlerine bakınca duruluyor yüreğim
Ve ben seni çok sevdim...

Mehmet YILDIZ ( Mart 17 GEBZE )