Yastık yorgan yok diyene
Dağlar taşlar var deyicez
Dağda duman çok diyene
Duman değil kar deyicez

Malazgirt’ten Çaldıran’a
Sakarya’da saldırana
Türklere başkaldırana
Dünya size dar deyicez

Artvin Ardahan’da kışı
Güzelde gerdanı döşü
Isparta, Denizli, Muş’u
Baştanbaşa sar deyicez

Burma bıyık biraz süslü
Bu gelen Asımın nesli
Omuzlar yan yana yaslı
Haçlılara dur deyicez

Görsünler yedi gardaşı
Laz ile kürdü dadaşı
Sorarsa Hacı Bektaş’ı
Bu bizdeki sır deyicez

Anadolu’da yoğrulan
Çanakkale’de doğrulan
Yalnız Allah’a eğrilen
Bu ümmete bir deyicez

Bakma itin ürdüğüne
Döner bakar kuyruğuna
Meydanlarda gördüğüne
Koç yiğide er deyicez

Hakkı sevmek mi suçumuz
Kurban olsak üçümüz
Yol aldıysa göçümüz
İnsanlığa hür deyicez

Karda kışta boran ile
Bir elinde kuran ile
Hak yolunda eren ile
Yunuslara pir deyicez

Harun-i aldı salını
Toprağa dikti gülünü
Kaybedenlere yolunu
Bir bilene sor deyicez

HARUN YILDIRIM

Kahya atlar egerlendi
Kılıçlar çıktı kınından
Gün size dogmaz diyene
Dün bize yeter deyicez
Şu şanlı Bayrağın rengi
Turk milletinin kanından
Al rengi solmuş diyene
Bu canım yeter deyicez

Gökyüzünde bulutları
Egirmek bizlere düştü
Ömrünüz yetmez diyene
Tarihler yeter deyicez
Meydanların bereketi
Yigitler sizlere düştü
Cihan size kalmaz diyene
Allah bize yeter deyicez