Dün irticalen başladığım "MUHSİN BAŞKAN" isimli şiirimi bu sabah itibariyle bitirdim. Dost düşman herkes tarafından sevilen, mert, dürüst, dobra ve hakikatli, ibadetli bir Anadolu yiğidiydi o.
Ruhu şad olsun; gönlü güzel, mert insanın.

MUHSİN BAŞKAN (Yazıcıoğlu) Anısına

Bir ilkbahar günüydü, havalandın Maraş’tan;
Düşmanlar pusudaydı, kalpleri sertti taştan!
Senin varlığın bile, onlara yetiyordu;
Korkuları karıştı, ödlerine telaştan!

İki hain uçağı, gökyüzüne saldılar;
Gözlerini kırpmadan, seni hedef aldılar!
Bembeyaz karlar kaplı, dağların zirvesinde;
Yirmi beş Mart günüydü, seni bizden çaldılar.

Seni aradık durduk, uyumadık günlerce;
Akibetin gizlendi, bizden üç gün üç gece.
İsmin Muhsin Başkandı, şimdi ise değişti!
"Şe-hit" diye anılır; tamamı iki hece!

Şehitlik büyük makam, herkese nasip olmaz!
Rabbim çok büyüktür, ahın kimsede kalmaz!
İçin müsterih olsun, intikamın alınır;
Ama gönüllerdeki yerin, o boşluğun hiç dolmaz!

Unutmayacak millet, seni Ey Başkan Muhsin!
Canına kıyanların, Hak (cc) cezasını versin
Onlar bu pis dünyada, rezil rüsvay gezerken;
Sen ise Şehit oldun, şimdi cennetlerdesin!

Bu dünya fazla dardı, senin gibi insana!
Ani oldu gidişin, o ebedi mekana.
Unutmayın ey millet! Fatihalar okuyun!
Böyle yiğit gelir mi; bundan sonra cihana?

Mustafa GÜL (Hamdi)
(25.03.2017)