2
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
758
Okunma
o masal günü gelinceye kadar sus dedi şarkı
sustuk
içten içeydi suskunluğumuz
boğulmuş sularda kararttık umutları
ve kimsenin avucunda
hiç kimseye sunacağı gök kalmamıştı
gök,
yüzünden düşen bin parça mavi
talan edilmişti kötülerin kirli elleriyle
beni bırakma
beni bırakma diyemedim sana
çünkü gurur
kibirle başedecek kadar seremezdi kendini yerlere
çiğnetemezdi sivri topuklu ayakkabın altında
incinmek
boş beşikte ninni söylemek kadar yalan olurdu gözlerine
kimbilir şimdi sen
çok uzak bir şehirde
beni bırakma diyen o şarkının satır aralarında
adımı düşürür aklına
düşsün
düşsün ki bakarsın belki
öteki avucuna bıraktığım kayan bir yıldız görürsün..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz