Neler değişti hayatımda, siz gittikten sonra,
Devam ettim kardeşleriniz için hayatıma,
Abiniz Mert büyüdü, bütün gün oynuyor parkta,
Herşey aynı kaldı dünyada, siz gittikten sonra.

Okula gidip geldim, eskisi gibi,
Eve gelince pişirdim yemeğimi,
Evi temizledim, paspas yaptım yeri,
Değişen yok, siz gittiğinizden beri.

Yüreğim hergün, her an daha çok yanıyor,
Gökyüzündeki yıldızlar bana bakıyor,
Abiniz Mert, hala kardeşlerini soruyor,
Herşey bıraktığınız gibi devam ediyor.

Güneş doğudan doğup, batıdan batıyor,
Yıldızlar her gece, gökyüzüne geliyor,
Yağmurlar eskisi gibi yine yağıyor,
Gittiğinizden beri annen ağlıyor.

Doğunca bebekleri, anneler gülüyor,
Çocuklar parklarda yine koşuşturuyor,
Gece gündüze, gündüz geceye kavuşuyor,
Gittiğinizden beri , yüreğim kanıyor.

Denizlerin rengi mavi , hiç değişmedi,
Bahar gelince, bak ağaçlar yeşillendi,
Göçmen kuşlar bile yeniden geldi,
Herşey aynı kaldı, gittiğinizden beri.

Kış mevsiminden sonra, yeniden yaz geldi,
Akarsular akarak denizle birleşti,
Ekinler güneşte sarardı, başak verdi,
Herşey yine aynı, gittiğinizden beri.

Çocuklar cıvıl cıvıl oynuyor her yerde,
Evler şenleniyor, çocukların sesiyle,
Şelale akıyor, büyük bir gürültüyle,
Siz gittiğinizden beri, eksiğiz evde.

Hiçbir şey değişmedi, siz gittikten sonra,
Değişen tek şey, mutsuzum yokluğunuzda,
Yüreğim yanıyor, kimse anlamasa da,
Mutsuzluğa büründüm, siz gittikten sonra.

Dağlar, denizler duruyor, hep orada,
Güneş eskisi gibi hala yukarıda,
Kediler sırnaşır, bayılır okşanmaya,
Hiçbir şey değişmedi ki, benim dışımda.

İnsanlar birbirinin kuyusunu kazar,
Ormanlarımız yok oluyor azar azar,
Evlatlarımın arkasından içim yanar,
Herşey eskisi gibi, bir gözlerim ağlar.

Hayatımız geçiyor, farkına varmadan,
Ömürler tükeniyor, bizler anlamadan,
Analar geçebilir mi evlatlarından?
Hep ağlıyorum yavrum, sizin arkanızdan.