Anadan doğalı vermedin huzur
Tuttuğum dalları kırdın be felek
Bekledim imdada gelmedi hızır
Hüzünle kalbimi yardın be felek

Seviyorum deyip gönül alana
Kaç defa inandım böyle yalana
Yar diye sokulan sinsi yılana
Bin fırsat feraset verdin be felek

Güneş hep günüme tersine doğdu
Yüzüme gülenler yalanla boğdu
Bu gurbet yaramı içerden sağdı
Sinem’e kederi sardın be felek

Dost diye gelenler menfaat güttü
Varımda nemalar alıpta gitti
Talan oldu malım ve mülküm bitti
Damımı yoklukla derdin be felek

Sevip sevilmeye yorgunum artık
Kurduğun düşlere dargınım artık
Sahtekar yüzlere kırgınım artık
Kalbimi vefayla yordun be felek

Ağrıyor sol yanım kanıyor ansız
Çemberim daraldı kalmışım ensiz
Tükenmez bu çile dersinki sonsuz
Böğrüme sancılar gerdin be felek.



Şiir_Yaralı_34/Avusturya


Gam tasayla doldun garip sineme
Yılan çıyan oldun yoksul haneme
Bora’n misali hep estin canıma
Ağların üstüme ördün be felek .....Mehmet Kılıçel....