iz silindiğinde karlardan
yol sızısı düşer içime
revan koparırım dağlardan
gözlerinin rengi solmasın diye sırf
hayallerimde varırım sana
çiçekler dallarda oynaşmadan



ra aşkına
gün’üme çelmeler takma ufuklarımda
sende közler bende bastırılmış sözler
kalemim ellerime dolanmış
dillerim çözülmeden varır mıyım sana




bilirim
ocaklara sürülmüş kiremit kızılı saçların
bahar meltemlerine fit’ler verir
ılık dalgalar getirir kuzey ülkelerinden
nice cemreler düşmüştür şimdi oralara
korkar mıyım daha hayber geçitlerinden



ben gelmeden elini sürme kiraz yapraklarına
aceleci olurlar
sahte kırmızılar değmesin yanaklarına
ah...agnessa çıraklığımın usta sevdalısı
hayatımın kadim rütbeli sancısı
ay tutumasın diyedir bütün dualarım
yürüyüşüm sanadır bilesin
mah vurduğunda konak camlarına




bildim ki
iz çekildiğinde kar’dan söz çekilmezmiş yar’dan
yaraların var çaptan düşmüş yüreğimde
bahş eyleme em istemem özünden
ya nasıl beklerim seni ulu toplanışta
son sualimi sormadan











kasım