Hep aynıydı aslında ilk kelimeler...
Hissiyattı degişgendi şekiller hep aynı...
Derin bir nefesin ardından,
Başladım o sırlı yolculuğa....
Harfleri birbirine çaka çaka
Ahşap kulubeler yaptım cümleler için
Şömine kurdum kalbimin yaylalarına
Malum yüksek dağlar soguk olur
Ve bir o kadar da temiz ......
Kelimeler degişmedi sadece ısındı
Isındıkça daha kolay şekil aldi cümlelerde
Oturdum karşılarına sıcacık bulmacam ellerimde
Sevgi neydi dedi...emek dedim
Aşk neydi dedi hasret dedim
Vicdan neydi dedi...sızı dedim
Savaşa karsılik yazamadim ama
Dondum kaldim ve şömineye bir odun daha attım...
Kelimeler hep aynıydı aslında
Ben sadece ısıttım......
Isındıkça dile geldi düşünceler
Parmaktan eridi aktı tüm heceler
Gerçekler acıydı hüzündü
Mutluluk ise o gerçekler karşısında
Şömineye bir odun daha atmaktı....
Kulübe ahşap şömine sıcak...
Bir yangınki tuttu tutacak....
Küçük harfleri yaktım çoğu zaman
Büyük harfler mi hep soğuklarda yanacak......

Selma Çanakçıoğlu... 12 Mart 2017