3
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1057
Okunma
kendi elyazısıyla anahtar yapıyor insan
bundan kelli beni herkes
kapıdan sorsun
kuş sesiyle sorsun
kaldırdım kuşmarları aradan
bi içim su bıraktım yerine
bi somun ekmek
taze
alışsın diye elim
ele
çünkü sen gitmeden az önce
ellerine bakmıştın
ellerinin üstüne kocaman mavi ay gibi düşmüştü gözün
acıklı yol çalıyordu
zamanda derlenmiş
ben sana uyuyordum
sen yağmura
kalkıp ağladım
senin yaşamaktan yorulmuş kolların yoktu artık
benim kalbim kırık
ikimiz karşılıklı iki eksik heykel
gibi kalabalık
çocuklar büyüdü etrafımızda
üzerimizde ufak tefek
üç beş beyaz bulut
5.0
100% (17)
Cevap Yaz