bir kar yağar dışarıda
zarif ve inceden ince
kar gibi soğuk bakışlılar var
kaale almam
sevgisiz bir hayat
soğuk bir demir gibidir, paslanır
katı kaskatı
taki, bir yudum akşam gibi
yaşasam gurbeti içimde
acıyı bal ederim kıskançlığımdan
aslında kendini aşan söylenmemiş,bir
şarkıyım ben
ve hep bir sır tutmuşumdur, sevgiyle yoğrulmuş
yüreğimde
varsın kar yağsın yüreğime , kısa fasılalarla
yeter ki soğuk kar bakışlılar
bulaşmasın hüznüme
hiç sordun mu nedir diye, yeşil köşkün lambası ?
hiç konuştun mu kendinle hal diliyle ?
nefsin karanlıksa eğer, güneş ne çare?
hakikat güneşi, senin yüreğin
hani kum tanesi gibi küçülür mü insan?
kopmuşsa kavramlar inanç manzumesinden
sen, nasıl bir hayatın keyfiyet ölçüsündesin ?
bir nizamda düşerken kar taneleri
hayatın birlik akidesi kavranmamışsa
ve yüreğinde bir ışıkla sorgulamamışsan kendini
yağsa da zarif bir sanatla kar taneleri
sanallıktan öteye geçmezmiş, hayat
ağlamak,
kar taneleri gibi,
ruhumda çocuk benzeri
duygularım taştı biliyorum,
inceldi kabuk
alınganlık had safhada, çarçabuk
hüzün umudum
hasretim hicran
yangınım içimde
kaybetmekten korkuyorum sevgini
ve... ben hep düşünüyorum boşlukta
yüreğime yağan kar tanelerini
.......
yusuf erdoğan konya 12.03.2017