2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
808
Okunma
Aylar oldu ürkmeyeli gecenin karanlığından,
dost edinmişim kendime
fark etmeden,
sabah ezanlarını,yıldızları..
eskiden boşluklar çiziyorlardı
yıldızlar,
şimdilerde ise hep küçük bir çocuğu çiziyorlar
kirpiklerime.
bazen bir annenin gözlerini,
bazen de bir babanın sesini fısıldıyor sanki
güneşle gelen kuşlar..
Düşlüyorum bazen,
kendimden başlayarak renkli dünyalar çizmeye
yalnız;
yıldızlar ya bir eksik çiziyor kirpiklerime,
ya da
kuşlar bir günah fısıldıyor kulaklarıma...
5.0
100% (4)
Cevap Yaz