Hayatı yarış gibi görünce gözler
Koşturarak yaşayıp, yorarsın şimdi
Yaş kemale erince varlık tökezler
Geçip giden yılları ararsın şimdi

Ertelersin düşleri künde içinde
Yarınlara saklarsın uhde içinde
Yaşatırsan kendini ukde içinde
Pişmanlıkla başını yararsın şimdi

İstersin can yoldaşı olsun yanında
Ne faydaki yalnızsın işte sonunda
Kanasa da yüreğin gönül kınında
Kendi yaranı sanmam sararsın şimdi

Seni sana sormadan alıp gittiler
Sonunda seni de senden ettiler
Baharına, yazına hüzün kattılar
Harcadığın ömrüne sorarsın şimdi

Yıllardır yüreğine oturmuş taşlar
Kirpiklerin süzülmüş çatılmış kaşlar
Elinde ıslak mendil gözünde yaşlar
Hayalleri sulara serersin şimdi

Hani nerede huzur nerde mutluluk
Yalnızlığın yağıyor bak oluk oluk
Umutların yaşlandı hayaller soluk
Ağaran saçlarını tararsın şimdi...

Gülseren MORKAN
03/11/2017