Özü doyurmadıkça kabuk doymak bilmiyor
Beden basit kaporta insanın özü ruhu
Elbiseler, parfümler kederleri silmiyor
Kiri, pası yakacak insanın közü ruhu…


Nur ve feyiz gelmezse zayıf düşer keyfiyet
Başlar derin bunalım, kemiyetten şikâyet
Yalpa yapar bocalar ve kaybolur meziyet
Gerçekleri tespitte insanın gözü ruhu…


En zengin görünenler belki de en fakirler
En ücra köşelere yayılmış müzmin kirler
Mefkûre boşluğu var allak bullak fikirler
Dil tercüman, kalp asıl insanın sözü ruhu…


Gafletin teçhizatı kolayca tutmuş maya
Gönüller çorak iklim, kalpler kaskatı kaya
Görünüşte neşe var, ellerde sahte ziya
Ama gerçek bambaşka insanın yüzü ruhu…


O öz, O asıl ancak İmanla bulur kıvam
İlim, amel, ihlâsla hayatı eder devam
Aksi halde dünyaya gelir ve gider avam
Öyle tensip olunmuş insanın düzü ruhu.


Beden basit kaporta insanın özü ruhu,
Dil tercüman, kalp asıl insanın sözü ruhu…



Salih Yıldız…07.03.2017




.