55
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2321
Okunma
Köyümün gülleri bağrımda açtı,
Ne kışları belli, ne de yazları,
Gittikleri yere, bereket saçtı,
Perişan köyümün güzel kızları.
Kimi yeşil gözlü, kimisi kara,
Kimi zengin kızı, kimi fukara,
Kalbime açarlar kapanmaz yara,
Gariban köyümün güzel kızları.
Kimi inek sağar, kimisi davar,
Kimisi de beni başından savar,
Kimileri bilmem kime olmuş yar,
Gariban köyümün güzel kızları.
Pancar tarlasının keskin ayazı,
Dizlerine vurur ince bir sızı,
Geçirir tarlada baharı yazı,
Gariban köyümün güzel kızları.
Bahçelere biber, soğan ektiler,
Nasırlı ellere kına yaktılar,
Köyümün kahrını onlar çektiler,
Gariban köyümün güzel kızları.
Burcu burcu kokar; güldür bahçesi,
Başka bir hava var; baldır lehçesi,
Hafif ürkek; ama bülbüldür sesi,
Gariban köyümün güzel kızları.
Yeni yeni okul gördü gözleri,
Gür çıkıyor artık şimdi sözleri,
El içine çıkar oldu yüzleri,
Gariban köyümün güzel kızları.
Ümit’im kısmete düşmedi biri,
Çalışır tarlada kurumaz teri,
Başımın üstünde hepsinin yeri,
Gariban köyümün güzel kızları.
Ankara 23.04.2008
Ümit Zeki SOYUDURU