kurutarak binlerce ağacı
yazmak için
kağıda kalem
sevmeye yürek
her güne
bir yaprak versem
ömründen kalın defterleri
bedava dağıtsam
elinde hançer olsam
yarsan içimi




acıdıkça ben
yaksam seni
okur mu hainler?



…



seviyor adam



…



tamda
o anda
donup kalıyor
yalnızlık
benim gibi
şimdi
içini kirletiyor
beyaz yaprakları
anlamsız heceleri kovalayarak
şu kara yalnızlık
yazmanın mı anası
yoksa yazmak mı
bu yalnızlığın kanaması?



…



nasıl da sarılıyor
mavi uçurtmanın
kopmaz ipine
yıldızlara koşuyor
zavallı adam
yanık yüreğiyle




ıslak gözlerinden akıyor şiirin en hası
her yeri yıkıyor
kirlet
inlet
ey korkak
baktın mı şimşek çakıyor
durma yarsana atlas göğsünü
tüm çağların yüce yazgısı
utanıyor





kurtuluşsa
sevmek
kaldırıp ellerini
haykırsana şimdi
gürleyerek yarılsın yer
gök çatlasın titreyerek


...



sorular
sorgular
ve
o yalın duygular
duruyor işte dünya
dönmüyor
doğuramıyor sabahı
duru akmıyor gece
saplanıyor beynine
bulanık sorular
çengeli içinde kanıyor
ölmüyor
inadına yaşıyor
adam