Yerinde duran oklar, daim bağrım yoklar,
Tufanlar sarmış beni, sönmelimi umutlar,
Kaybolup, silinmeyen, gamzenin izleri var,
Sadece gölgem ile beraberim, yalnızım…


Çalmasınlar senden, üstüne asfalt atayım,
Kazıma yanağından, bakıp, benim sanayım,
Kızan oluyorsa eğer, hemen tapusunu alayım,
Hayallerinle yaşayan, bir derbeder, yalnızım…


Yastığım olamaz, dokunmadığım dizlerdeyim,
Beni benden sorma, aynandaki gözlerdeyim,
Arama başka yerde, o dudakta, yüzlerdeyim,
Sevilmemiş belki de, gamzen kadar yalnızım…


Kaybolur sanma, iyi saklarım, senden bile,
Bir tek bana onu ver, dünyayı benden dile,
Geçti mahzun yıllarım, çevirdi sönmez küle,
Kavuşmadım gamzene, işte bundan! Yalnızım!…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.