4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1467
Okunma
Kiremit üstünde, soğuk bacalar!
Birbirine bakar, içleri sızlar,
Ne ısınır- soğur, beton tavanlar,
Yalnızlığı yaşar, yılgın bacalar!...
Gün batarken bakıp- gördüğüm yerde,
İçlerine hicrân düşer seherde,
Damda ağlaşırlar, dumanım ner’de,
Tek hayâli; tütmek, suskun bacalar!...
Yüzlercesi, site üstünde boşta!
Kiremit ayaklar, betondan şapka!
Esen fırtınaya, inat ayakta,
Gönülden üşümüş, solgun bacalar!...
Kadir’e görünür, boyasız başlar!
Doğum sancısını, otuz yıl yaşar,
Onca yıl dikilir, sonra yumuşar,
Kiremit çivisi, Yorgun Bacalar!
Kadir Yeter. TRABZON.
Trabzon, Türksesi Gazetesi’nin 31.12.2005 cumartesi gün ve
11026.sayısının 4. sayfasında yayınlanmıştır.
Cevap Yaz