Bulutların gölgesinde yanalım seninle
Aşk sarhoşu olalım daha ilk kadehte
Bir gül gibi koklayayım seni
Acılara inat yansın bedenim
Umuda iter sana olan sevgim .

Sorgulara çekilir yalnızlığımda yüreğim
Hükmüm verilir kalemim kırılır
Susuyorsam anla nedenini
Beynim hayır desede gözlerimde saklısın

Son kez dinle beni
Ve gömül suskunluğa sevdiceğim
Aslında çok şey söylendi
Ne vaatler verildi
Söyle hangisi yerine getirildi

Kelimeler düğümlendi çıkmaz sesim
Kilit vuruldu seven yüreklere
Umutla bakan gözler çaresiz
Sana çıkan tüm yollar kapalı
Dikenli tellerle çevrildi

Sevdamızdan korktu bizi çekemeyenler
Onlar da biliyorlar
Güçleri ayırmaya yetmeyecek
İki yüzlü insanların arasında
Biz asla olmayacağız

Bulutların göbeğinde aşk ateşi yakacağız
Yağan yağmurlarda sarılıp ıslanacağız
Ne istediğini gerçekten biliyorsan
Gözlerimde parlayan ışığı göreceksin
Hasrete ait sözler dökülecek dudaklarımdan
Gözlerin nemlenecek
Ve iki damla yaş süzülecek yanaklarına

Bir yaprak tanesinde taşınır benliğim
Unutulmaz acılar yaşasa da yüreğim
Şimdi susuyorum sonsuza dek
Bir daha ağzımı bıçak açmayacak
Düşlerimde tutsak kalacaksın

Kelimelerin en buruk noktasında
Çaresizliğime ağlıyorum görmüyor musun
Biliyorsun bendeki bilinmezleri
Yaşadık en uçlarda gizemlerimizi
Duymayacaksın artık seni kıran sözlerimi
Sıcak bakışlarım sarmayacak seni

Bitkin düşmüş duygular kalacak bizden geriye
Yalancı gülüşlerin aldatmasın seni
Her aynaya baktığında göreceksin gerçek yüzünü
Şimdi son sözlerini söyle
Fısılda ama gömülme sözcüklere
At imzanı koy son noktayı
Üzülmeyelim artık ikimizde ...




Refik
27 . 02 . 2017
İstanbul