Alevler İçinde Çığlığı Duydum
Yirmibeş Şubatta[1] başlarken gece
Hocalı yok oldu sanki bu gece
Ermeni çeteler girdi gizlice
Masum insanların yasını duydum

Kapattılar gelen, giden yolları
Katlettiler kadın ve çocukları
Unutmadılar genç ve yaşlıları
Tam altıyüzonüç şehidi gördüm

Seksen üçü çocuk, yüz onu ana
Ermeni vampirler doymadı kana
Yetmişden de fazla yaşlı insana
Kıydı Ermeniler yasını duydum

Koca bir kasaba yok oldu birden
Dünya dilsiz kaldı, ne gelir elden
Kanlarında soykırım var ezelden
Karabağ’da yine Ermeni gördüm

Dörtyüz seksen yedi sakat bıraktı
Sekiz aileyi toptan yok etti
Bin ikiyüz yetmişbeş esir gitti
Yüz elli kişinin kaybını gördüm.

Gaflan[2 ] denen çete işbaşındaydı
Yüzden fazla canı bir yere yığdı
Odun niyetine ateşler saldı
Bunlar arasında sağ olan gördüm.[3 ]

On yaşında bir kız çocuğu sağdı
Başından ve elinden yaralıydı
Gözlerinde ölüm korkusu vardı
Tigranyan[4 ] ateşe atarken gördüm.

Yaktılar, yıktılar bu neyin nesi
Daha çocuktu o vardı nefesi
Arşa yankılandı o kızın sesi
Alevler içinde çığlığı duydum
Ankara,30.01.2017 – 00:29
..............
1 = 1992 yılının 25 Şubat’ı 26 Şubata’a bağlayan gece
2= Ölülerin yakılması ile görevli Ermeni Grup
3= Hocalı Katliamı vahşetini yaşayan Ermeni Gazeteci Daud Kheriyan’ın ifadesine göre 10 yaşındaki yaralı kız çocuğunu da sağ olarak Ermeni Askerce ateşe atıldığını ifade ediyor.
4= 02.03.1992, Yaralı kız çocuğunu canlı canlı ateşin içine atan Ermeni Askerin adı